زمان تقریبی مطالعه: 2 دقیقه
 

عبادت ذاتی





فعل بی نیاز از امر شارع در صدق عبادت بر آن را عبادت ذاتی می‌گویند.


۱ - معنای عبادت ذاتی



عبادت ذاتی، مقابل عبادت غیر ذاتی بوده و به عبادتی گفته می‌شود که بر امر شارع و مولا متوقف نمی‌باشد، بلکه عملی است که عرف و عقلا آن را ذاتاً عبادت می‌دانند، هر چند هیچ امری هم به آن تعلق نگرفته باشد؛ به بیان دیگر، عبادت بودن آن متوقف بر قصد قربت نیست، مانند: سجده، خضوع، خشوع و تسبیح، که اگر بدون قصد قربت نیز انجام بگیرد عبادت می‌باشد، و از این رو سجده برای غیر خدا جایز نیست.
[۱] آخوند خراسانی، محمد کاظم بن حسین، کفایة الاصول، ص۲۱۸.
[۲] فاضل لنکرانی، محمد، سیری کامل دراصول فقه، ج۷، ص۱۹۷.
[۳] فاضل لنکرانی، محمد، سیری کامل دراصول فقه، ج۷، ص۲۸۱.
[۶] فاضل لنکرانی، محمد، ایضاح الکفایة، ج۳، ص۱۸۴.
[۷] فاضل لنکرانی، محمد، ایضاح الکفایة، ج۳، ص۲۱۸.


۲ - پانویس


 
۱. آخوند خراسانی، محمد کاظم بن حسین، کفایة الاصول، ص۲۱۸.
۲. فاضل لنکرانی، محمد، سیری کامل دراصول فقه، ج۷، ص۱۹۷.
۳. فاضل لنکرانی، محمد، سیری کامل دراصول فقه، ج۷، ص۲۸۱.
۴. جزایری، محمدجعفر، منتهی الدرایة فی توضیح الکفایة، ج۳، ص۲۹۶.    
۵. عراقی، ضیاء الدین، نهایة الافکار، ج۱،۲، ص۴۶۳.    
۶. فاضل لنکرانی، محمد، ایضاح الکفایة، ج۳، ص۱۸۴.
۷. فاضل لنکرانی، محمد، ایضاح الکفایة، ج۳، ص۲۱۸.
۸. مکارم شیرازی، ناصر، انوارالاصول، ج۱، ص۶۰۷.    


۳ - منبع


فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «عبادت ذاتی».






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.